معماري چيست؟
دور از واقعيت نخواهد بود؛ اگر بگوييم، به تعداد معماران جهان تعريف از معماري وجود دارد. برخي معماري را هنر مي دانند و برخي ديگر آن را يك مسئوليت اجتماعي تعريف مي كنند. ارائه يك تعريف جامع و كامل از معمار و معماري به هيچ وجه كار ساده اي نيست.
بيشتر اوقات معماري، تمريني سخت است؛ هر چند گاهي به يك رضايت شگفت انگيز تبديل مي شود. در كلي ترين تعريف شايد معماري را بتوان خلق ممكن ها ناميد.
در اين مطلب، تعريف معماري از نگاه 30 معمار بزرگ جهان آمده است. جملات زير مفهوم عميق تري از معماري ارائه مي دهند و شايد بتواند تعريف مناسب، كامل و جامعي از معماري در ذهن متبادر سازد.
معماري به عنوان اجتماعيترين هنر بشري با فضاي اطراف انسان مرتبط است. حضور فضا، بنا و شهر از گذشته تا امروز و در آينده، لحظهاي از زندگي روزمره آدميان غايب نبوده و نخواهد بود.
شهرها پر از ساختمانهايي هستند كه با استفاده از هنر و مهارتهاي علمي و رياضي طراحي شدهاند.
اين مهارتها در تركيب با هم عناصر زيباييشناسي ناميده ميشوند. اصول زيباييشناسي برگرفته از هنر، علم و رياضيات در طراحي معماري مورد استفاده قرار ميگيرند، مثل كاربرد خط، شكل، فضا، نور و رنگ براي ايجاد يك الگو، توازن، ريتم، كنتراست و وحدت.
اين عناصر در كنار هم به معماران اجازه ميدهند تا ساختمانهاي زيبا و مفيد خلق كنند. به بيان بهتر، اصول زيباييشناسي به اضافه جنبههاي ساختاري به ساختن يك ساختمان موفق كمك ميكند.
موضوع معماري درباره فضاست. تعاريف مختلفي كه تاكنون از معماري ارائه شده است، اغلب به گونهاي بر اهميت فضا در معماري تاكيد ميكنند، بطوريكه وجه مشترك بسياري از اين تعاريف، در تعريف معماري به عنوان فن سازماندهي فضا است.
به عبارت ديگر موضوع اصلي معماري اين است كه چگونه فضا را با استفاده از انواع مصالح و روشهاي مختلف، به نحوي خلاق سازماندهي كنيم.
از ديدگاه اگوست پره (Auguste Perret) ، معماري هنر سازماندهي فضاست و اين هنر از راه ساختمان بيان ميشود.
ادوارد ميلر اپژوكوم (Edvard Miller Upjokom) نيز معماري را هنر ساختن و هدف كلي آن را محصور كردن فضا براي استفاده بشر تعريف ميكند.
به گفته لامونت مور (Lamont Moore) نيز معماري هنر محصور كردن فضا جهت استفاده بشر است.
معماري مدرن چيست؟
مدرنيستي يا نوگرا، سبكي از معماري است كه در آن ساخت و ساز همراه با استفاده از فناوريهاي ساخت نوين و نوآورانه، به ويژه استفاده از فولاد، بتن مسلح و شيشه تعريف شده است. ايده اصلي در معماري مدرن اين است كه شكل سازه بايد از عملكرد آن پيروي كند و مينيماليسم را در آغوش بگيرد.
همچنين در مدرنيستي به طور كاملا آشكاري، تزيين كردن و زينت دادن (كه در معماري سنتي به وفور ديده ميشود)، رد شده است معماري مدرن پس از جنگ جهاني دوم به عنوان سبك اصلي ساختمانهاي سازماني و نهادي مورد استفاده و توجه قرار گرفت.
در اين مطلب، ابتدا به بررسي مفهوم و ويژگيهاي معماري مدرن ميپردازيم و سپس آن را به طور موردي، در باغ كتاب و پل طبيعت تهران بررسي ميكنيم.
ويژگيهاي معماري مدرن
در اينجا به بررسي چند ويژگي اصلي معماري مدرن پرداخته ايم:
- عدم تزئين سازه: همانطور كه پيشتر گفته شد، در معماري مدرن تزئينات ريز و جزييات تزئيني از بين ميرود و ساختمانها را تميز و ساده ميگذارند. به جاي تزئينات، استفاده از مواد و مصالح به روشهاي جالبي مانند استفاده از اتصالات ساده و بدون جزئيات انجام ميشود.
- خطوط عمودي و افقي برجسته و فرمهاي مستطيلي: شكل خانهها به صورت جعبههاي به هم پيوسته يا شكلهاي مبتني بر جعبه است. سعي بر اين است كه يك اثر چشم نواز با استفاده از مواد و مصالح در اشكال عمودي و افقي ايجاد شود.
- ساخت و ساز افقي، سقفهاي كم ارتفاع، برجستگيهاي روي سقفهاي گسترده و طاقهاي افقي از جمله ويژگيهاي بارز اين نوع معماريست. به همين دليل است كه بسياري از خانههاي مدرن، به صورت سازههاي تك طبقه هستند.
- استفاده از سيستمها و مواد مدرن: استفاده عمدي از مواد و مصالحي كه در معرض ديد قرار ميگيرند؛ براي مثال ستونهاي ساخته شده از فولاد، بلوكهاي بتني به عنوان مواد تمام شده، كفهاي بتني در معرض ديد با رنگ طبيعي خاكستري آن، فضاي بدون ستون باز كه توسط خرپايهاي فولادي در معرض ديد تقويت شده است و با استفاده از سيستمهاي گرمايشي آسايش انسان را بهبود بخشيده است.
- مواد سنتي كه با روشهاي انقلابي و نوين استفاده ميشوند: زيبايي شناسي مدرن، در استفاده از آجر، چوب و سنگ. شايد در اين مورد بتوان معماري رومي يا معماري سنتي ايراني را رويه اي كاملا بر عكس معماري مدرن دانست. براي مثال، در استفاده از چوب، تختههاي عمودي ساده جايگزين تخته سايد باي سايد سنتي ميشوند. از صفحههاي صاف و بزرگ داراي روكش فلزي نيز استفاده ميشود. كارهاي سنگي و آجري بدون تزيين و ساده هستند و به طور صفحه اي يا توده اي استفاده ميشوند.
- تأكيد بر روح مواد: درست خوانديد، روح مواد! در اين نوع معماري سعي ميشود از مصالح همانطور كه هستند و با همان ظاهر استفاده شود. به عنوان مثال، براي حفظ ظاهر طبيعي چوب، به جاي رنگ آميزي، يك لايه پلي استر بر روي آن اجرا ميشود. يا در مثالي ديگر ميتوان به ستونهاي فولادي اشاره كرد كه مانند ساختمانهاي سنتي روي آنها را با گچ و خاك گچ و غيره نمي پوشاند.آموزش مراحل اجراي ديوارچينيمطالعه ميكنم
- ارتباط سايتها و فضاهاي داخلي: براي مثال، فضاي ساختمان با استفاده از قطعات گسترده شيشه اي به عنوان ديوار يا جزيرهها به بهره برداري ميرسد تا فضاهاي داخلي تا جاي ممكن به هم متصل باشند. در اين مورد ميتوانيد به ساخت اپن در ساختمان هاي جديدتر نگاه كنيد. هرچه زمان به جلو ميرود معماري به سمتي ميرود كه قطعات داخلي ساختمان شامل ديوارها، سقف و جداره ها از يكديگر به طور كامل جدا نباشند. همانطور كه در ساختمان هاي جديدتر حتي اپن هم ساخته نمي شود و فقط از يك جزيره به عنوان جدا كننده هال و آشپزخانه استفاده مي شود.
- استفاده از نور طبيعي و مناظر با استفاده از شيشه هاي بزرگ: به جاي استفاده از پنجره به عنوان حفرههايي كوچك براي ارتباط با دنياي خارج، ترجيح بر اين است كه از ديوارهاي بزرگ شيشه اي استفاده شود تا نور طبيعي به داخل خانه هدايت شود. همچنين از مناظر بيرون ميتوان بيشتر بهره برد.۹ تضمين راحتي انسان با استفاده ازانرژيهاي طبيعي: اين سازهها از نيروهاي طبيعي مانند انرژي خورشيدي و روزنه هاي خنك كننده براي راحتي در فصول مختلف بهره ميگيرند.
- استفاده از مواد و مصالح نوين: در اين نوع معماري، از از مصالحي استفاده ميشود كه در گذشته استفاده از آنها بعيد بود. براي مثال در سازه هاي تفريحي يا در فضاي باز، از پارچه، انواع خاص پلاستيك، سبد هاي سنگي يا گابيونها و غيره استفاده ميشود.
منابع مطالب:
www.nesthome.ir
https://fanpardazan.com/